Net als in 2010 heeft Xebia in 2011 het jaarlijks onderzoek naar de de status van Agile in Nederland uitgevoerd. Met ook dit jaar weer opvallende resultaten. Zo zegt bijna 90 procent van de bedrijven die met Agile werken sterk verbeterde resultaten te realiseren bij hun (ICT) projecten. De vraagt die direct bij mij opkomt bij dit soort hoge percentages is waarom niet iedereen met Agile aan de slag gaat.
Daarnaast ervaart 83 procent van de Nederlandse bedrijven die Agile werken hebben geadopteerd, meer werkplezier en 85 procent meer teammotivatie. Dit percentage is aanzienlijk hoger dan vorig jaar, toen gaf driekwart van de respondenten aan meer werkplezier en teammotivatie te ervaren. Dus de mensen die Agile werken varen er wel bij, naar mijn mening een van de belangrijkste redenen voor het succes van Agile. Dit komt ook veelal tot uiting in een lager ziekteverzuim en grotere loyaliteit naar de werkgever toe.
Andere belangrijke effecten zijn een verkorte time-to-market volgens 79 procent van de ondervraagden en toename van de productiviteit (66 procent). Het onderzoek laat ook zien dat kostenverlaging een belangrijker effect van Agile werken is dan vorig jaar (38 procent in 2011 tegen 21 procent in 2010). Niet zo vreemd natuurlijk in deze economisch zware tijden. Maar dit betekent wel dat Agile steeds meer wordt ingezet als onderdeel van een kostenverlagingstraject. Dan is het wel heel belangrijk ervoor te waken, dat met het (meer) sturen op deze doelen de Agile gedachte niet ten onder gaat in de zoektocht naar kostenverlaging. Indien kostenverlaging wordt neergezet als primair doel met Agile als middel, is de kans groot weer te verzanden in ‘ouderwets’ contract en KPI management waarvan we in het verleden nou juist geleerd hebben dat dat niet effectief is.
In de overgang naar het Agile werken is de bedrijfscultuur net als vorig jaar de belangrijkste bottleneck voor veel organisaties (49 procent). En ook dat is geen nieuw inzicht. Maar het is wel iets dat te vaak onderschat wordt, zeker door belangrijke personen die juist onderdeel zijn van die bestaande bedrijfscultuur. De adoptie van Agile vereist veel focus en energie voor langere tijd en de daadwerkelijke borging vindt plaats juist via een inbedding in die bedrijfscultuur.
Door het verbeteren van kennis, kunde en bovenal mindset van Agile zal de uitrol een grotere kans van slagen hebben. De ondervraagde organisaties erkennen dit gegeven zelf overigens ook, want volgens 36 procent is een gebrek aan kennis en kunde de belangrijkste beperkende factor in de (verdere) implementatie en uitrol van Agile. Door juist in deze economisch uitdagende tijden in kennis, kunde en mindset van Agile te investeren zullen organisaties meer rendement kunnen behalen. Het verbeteren van bedrijfsresultaat is nu bijvoorbeeld voor veel financiële instellingen in Nederland een belangrijke reden om Agile te gaan werken: zo kunnen zij namelijk effectief hun te hoge kostenstructuur aanpakken.
Agile belooft dus veel, maar maakt dit ook waar. Zeker gezien de huidige generaties Y en Z die nu opgroeien en de toekomstige werkbevolking van Nederland gaan vormen, is er geen ontkomen meer aan (iets als) Agile. Regelmatig spreek ik diverse (jongere) sollicitanten die Agile, en de manier van werken en omgaan met elkaar die daarbij hoort, heel normaal en gewoon vinden en die gruwelen bij een beschrijving van het traditionele waterval model en bijbehorende werkaanpak. Het aantrekken van jong talent en een werkwijze die niets met Agile of elementen daarvan te maken heeft, staat bijna haaks op elkaar. Blijvende continiuteit en succes op langere termijn voor ieder bedrijf bestaat voor een belangrijk deel uit het aan kunnen blijven trekken en behouden van jong talent. Agile worden of zijn, lijkt hier een belangrijke voorwaarde voor te zijn.
Ik ben benieuwd wanneer u op de succesvolle trein stapt die Agile heet!
by mvanbenthem